Tag: verhaal
-
Carla en Ramona
Dit stukje is opgemaakt als een gedicht, maar laat je daardoor niet bedotten. Het is gewoon een verhaaltje. Ramona had dikke bovenbenen. Carla vond dat geen probleem. Ze nam Ramona op schoot en wiegde haar en wiegde haar totdat ze daarvan kramp in haar eigen benen kreeg. Ramona huilde veel. De tranen liepen in smalle…
-
Val
Op een dag struikelde ik op mijn werk bij het afdalen van de trap en kletterde met mijn hoofd op de plavuizen. Anne-Wil, de receptioniste, was er het snelst bij. Haar hakken tikten kordaat op de vloer. In mijn val was ik een halve slag gedraaid, zodat ik kon zien hoe ze zich over me…
-
Paté
Dit verhaal verscheen in Op Ruwe Planken 11.1, dat gisteren gepresenteerd werd tijdens het Wintertuinfestival. Het omslag is van Eva Mouton, en dat is niet het enige gruwelijke… Deze vrouw is ontevreden. Ze rijdt over de brug op een fiets die kreunt onder haar gewicht. Op de brug heeft zij vanmorgen al zes hardlopers gezien.…
-
Bernard
Bernard denkt aan al die keren dat hij achteraan heeft gestaan in de kantine. Aan dat de dienbladen op waren en dat hij de hete soep in zijn linkerhand moest dragen en een bord met boterhammen in de rechter. Aan dat hij dan toch nog één of twee keer terug moest lopen. Voor: • de…
-
Jeuk
Dit verhaal schreef ik tijdens Waai. ‘Je moet niet schrikken’, zei de man, ‘als ik het nu ineens uit zou schreeuwen. Bijvoorbeeld van vreugde.’ ‘Ik zal het proberen’, zei ik. We liepen langs een kleine beek. Hoewel we in de stad waren was het stil. Er waren wandelaars en soms een hond. ‘Niet om ’t…
-
Lange tanden
‘Excuseer,’ zegt de man met de lange tanden, ‘ik moet er voorbij en wel nu.’ We doen een stap opzij en hij perst zich langs de rij. Zijn winkelwagentje botst tegen onze kuiten en schenen. ‘Foei!’ roept een mevrouw met een dikke sjaal. ‘Kunt u niet op uw beurt wachten?’ ‘Nee’, snauwt de man en…
-
Friesland
Dit verhaal schreef ik voor het programmaonderdeel ‘De Uitvreters’ van het UITfestival in Nijmegen. Rudolf hangt lusteloos aan tafel. In zijn broekzakken zitten 20 knikkers die hij rond laat draaien met zijn vingers. Vader heeft gekookt; slappe spaghetti die bleek in de borden ligt. Moeder draait er rolletjes van met haar vork. ‘Ik heb het…
-
Mooi
Ons huis heeft één kleine spiegel en een weegschaal is er niet. Als je me vraagt hoe je eruitziet zeg ik: ‘Mooi’. Je haalt je schouders op, gelooft me en wij leven vredig verder. ‘Staat dit bij dit?’ vraag je, en wijst delen van je lichaam aan. ‘Je neus past goed bij je knieën’, zeg…
-
Hugo en Dora
Hugo en Dora zijn de laatste tijd naar elkaar toe gegroeid. Dat mogen we heel letterlijk nemen. Daar staat Dora in de slaapkamer te wankelen op één been om een spijkerbroek aan te trekken. Ze grijpt zich vast aan de strijkplank; zo snel als ze haar evenwicht verliest, vindt zij het ook weer. Hugo ziet…
-
De bril
De stad weerspiegelt in Muriël’s potten van brillenglazen. Of zij altijd zo schaapachtig uit haar ogen kijkt. Of zij altijd fluimen van de brug spuugt. Sinds ik me kan heugen word ik ongemakkelijk van brillen. De grote monturen vind ik erger dan de kleine. Evengoed geldt voor alle brillen dat ze de ogen op een…
-
De klok
Ik zag haar op de rommelmarkt. Daar stond ze zelfingenomen te glanzen, op het snollige af. Alsof er geen andere klokken bestonden, alsof het zonlicht altíjd vanuit deze hoek en met deze intensiteit haar rondingen accentueerde. De verkoper speelde het spelletje sluw mee. ‘Zestig seconden tikt ze per minuut gemakkelijk weg’, pochte hij. Ik had…
-
Vertraging
We draalden wat en sloften wat en hoestten wat. We zuchtten wat en keken wat en wezen wat. We klierden wat, we schopten wat, we dronken wat. We lachten wat, we aten wat, we kuchten wat. We zwaaiden wat, we zaten wat, we kochten wat, we stonden wat. We leunden wat, we praatten wat, we…
Wodka na de mosterd 