De moeder zegt: ‘Ik doe dit voor jou. Ooit zul je me dankbaar zijn. Geloof me.’ Ze ritst de jas van de zoon dicht, tot zijn kin. Toen hij jonger was kwam er soms een stukje vel in de rits, maar hij heeft geleerd zijn hoofd naar achteren te kantelen en kijkt gelaten naar het plafond. Lees verder Moederliefde
‘Inge, Annelies, Mark, dit is Elske, zij komt het team versterken.’ Ik liep de bureaus langs en schudde handen. Inges hand was koud, die van Annelies klam en Mark kneep heel hard. ‘Welkom’, zei hij energiek. ‘Elske’, zei ik en lachte scheef. Ondertussen herhaalde ik de namen in mijn hoofd en probeerde ze te verbinden met de andere namen die ik hier op kantoor had gehoord. Een soort ‘ik ga op reis en ik neem mee’. ‘Dan breng ik je nu naar Harold’, zei de vrouw waarmee ik een kamer zou delen en die zich bij binnenkomst over me ontfermd … Lees verder Gapend gat #9
‘Moet ik netwerken of net doen of ik werk?’ vroeg ik de loopbaanadviseur. Ze zei dat ik er met die mentaliteit niet kwam en wees me de deur. Ik stond er alleen voor. ‘Mijn leven zoals ik het gekend heb is voorbij,’ zei ik. De barvrouw, die eruitzag alsof ze zelf ook wel een borrel lustte, schonk mijn glas vol met wijn uit een kartonnen pak. Ik verwachtte dat ze zou vragen waarom, maar dat deed ze niet. Ze zette het glas voor me neer en wendde zich tot de volgende klant, een magere jongen met een grauw gezicht die zich … Lees verder Gapend gat #8
