
Lijvig
We waren twaalf jaar samen en nog steeds verliefd. Op een ochtend, toen we net wakker waren, kuste ik haar. Even was ze alleen maar mond en daarom zei ik na het kussen: ‘Je bent mondig.’ Lees verder Lijvig
We waren twaalf jaar samen en nog steeds verliefd. Op een ochtend, toen we net wakker waren, kuste ik haar. Even was ze alleen maar mond en daarom zei ik na het kussen: ‘Je bent mondig.’ Lees verder Lijvig
Illustrator Phi-Yen Phan studeerde af met een reeks emoji speciaal om te flirten. Meerdere schrijvers schreven daar teksten bij. Dit is de mijne. Lees verder Love means nothing to a tennis player
Het jongetje van vijf zorgt de hele dag door voor kleine verrassingen. Wanneer ik bijvoorbeeld wijs naar wat gekleurde plastic vijfhoekjes die op de grond slingeren en vraag: ‘Wat zijn dat voor dingetjes?’ antwoordt hij: ‘Dat zijn geen dingetjes, dat zijn lampjes.’ Lees verder Jongetje van vijf
Er zijn van die teksten die ik Heel Vaak voorlees omdat ze zo Gezellig ontvangen worden door een publiek. Bij die teksten maakte grafisch ontwerper Jolijn Ceelen illustraties, hoezee! Lees verder Publieksfavorieten #4: Festivalgeneratie
Er zijn van die teksten die ik Heel Vaak voorlees omdat ze zo Gezellig ontvangen worden door een publiek. Bij die teksten maakte grafisch ontwerper Jolijn Ceelen illustraties, hoezee! Lees verder Publieksfavorieten #1: Hansaplatz
Ik wil altijd aardig gevonden worden, behalve thuis. Thuis hoef ik niet aardig gevonden te worden. Lees verder Thuis
Twee oude vrouwtjes maken zich op voor de dag. Het ene vrouwtje is al uit bed. Ze scharrelt door de keuken als een muisje. Lees verder Twee oude vrouwtjes (1)
Ik weet nog dat we met de makelaar in het huis stonden.
‘Hier kun je oud worden’, zei ze. Ze lachte erbij, een beetje schunnig. Alsof ze een mopje ging vertellen dat niet door de beugel kon. Lees verder Kleine stappen
De moeder zegt: ‘Ik doe dit voor jou. Ooit zul je me dankbaar zijn. Geloof me.’ Ze ritst de jas van de zoon dicht, tot zijn kin. Toen hij jonger was kwam er soms een stukje vel in de rits, maar hij heeft geleerd zijn hoofd naar achteren te kantelen en kijkt gelaten naar het plafond. Lees verder Moederliefde
Geschreven voor de avond 50 jaar Nijmeegse Popmuziek in de bieb. Net als dit, dit en dit. Het is erg persoonlijk geworden maar dat mag de pret niet drukken. 1 Ik vraag aan Timmy: ‘Hou je van me?’ We zitten in de roestige laadbak van de kar buiten de werkplaats van Timmy’s vader en de zon gaat straks onder. De lucht wordt al oranje en als hij grijs is moet ik binnenkomen van m’n moeder. Timmy haalt zijn schouders op. ‘Ik weet het niet’, zegt hij. Hij duwt met een stokje zandkorrels door de gaten van de bodem van de … Lees verder Ode aan Roosje
Ze bestijgt hem alsof hij een berg is. Ze loopt tegen hem op. Tegen de driftbuien loopt ze op, het gekanker. Ze grijpt zich vast aan de gele baard, de doorrookte, gele baard. Witte knuisten krijgt ze ervan en haar armen trillen van de inspanning maar ze zál hem beklimmen, deze man. Zijn stemmingen jakkeren voorbij als flarden wolk voor een ronde maan, vooral tegen de top wordt het onaangenaam. Een vlijmscherp windje steekt op. Ze kan wel janken dat het zo ver heeft moeten komen. Dat ze zoveel keien onder zich heeft moeten wegtrappen. Dat ze haar hakken in … Lees verder Lonely at the top
Er was een meisje in mijn klas dat ik leuk vond. Ze heette Annemarie. Ik probeerde haar interesse te peilen. Dat deed ik op geraffineerde wijze. In de pauze riep ik haar bij me. Haar vriendinnen stuurde ik weg. Annemarie stond kauwgom te kauwen. Ze was één van die meisjes die hun kauwgom in een sliert uit hun mond trekken, ze om hun vinger draaien en ze er dan met hun tanden weer van afschrapen. In de klas deed ze iets soortgelijks met haar haar. ‘Annemarie’, zei ik, ‘kom lekker zitten.’ Ze klom op het muurtje waar ik zat en … Lees verder Het meisje krijgen