Dit was mooi in november
In 2016 aap ik elke maand de rubriek ‘Dit was mooi in…’ van online kunstmagazine hard//hoofd na en verzamel mooie dingen. Lees verder Dit was mooi in november
Tag: kunst
Kunnen
Bij de presentatie van de honderdste Boekman (het tijdschrift van de Boekmanstichting) tijdens de SSBA-Salon in de Stadsschouwburg in Amsterdam las ik deze column voor. Hij opende een avond die ging over talentontwikkeling in de kunst & cultuur. Het … Lees verder Kunnen
Leslies crib
In de Eindhovense wijk Woensel-West wordt de boel de komende jaren eens flink omgegooid. Om 50 sloopwoningen wat kleur te geven heeft het lokale kunstenaarscollectief Tante Netty hun afgetimmerde gevels beschikbaar gemaakt voor kunstenaars. Levensgroot schildersdoek dus. Ik deed een één-tweetje … Lees verder Leslies crib
Een oogwenk
Voor de biënnale Gelderland schreef ik, in opdracht van Wintertuin, een tekst. De tekst is een reactie op het thema van de biënnale en de bijbehorende tentoonstelling in het MMKA. Wat dat thema dan wel was, hoor ik u denken. “Condensed Reality – de wereld zien in een korrel zand.” 1. In de trein is het bloedheet. De man in het zitje voor me heeft zijn raampje opengeschoven en zijn hand naar buiten gestoken. De hand bungelt achteloos achter het glas. De vingers zijn licht gekromd. Ik moet aan een pot augurken denken. In het felle middaglicht glanst zijn trouwring. … Lees verder Een oogwenk
All the way to Zoetermeer
Gisteren stond er een stevige oostenwind en waaide ik in goed gezelschap naar Zoetermeer. Daar was de tweede editie van Terratafelen, een avond waarop ondernemers tijdens een diner met kunstenaars praten over kunst (en ondernemen). De avond werd opgeluisterd met zang & dans (& dans, & dans. Heel goede dans.) Organisatie: Stichting Terra Art Projects. Onze rol: live een zine van de avond maken. Ik bedacht vooral oneliners en op de valreep een verhaal waarin de volgende elementen uit de avond figureerden: 1) Vrijwilliger Henk 2) De muziek van Philip Glass uit het eerste dansintermezzo. 3) De huidkleurige onderbroek … Lees verder All the way to Zoetermeer
De vrijwilliger
‘Waarom schreef ze in ’s hemelsnaam dit verhaal?’ Daarom. Ze hadden het al lang kunnen zien aankomen, de mensen van de organisatie. De vrijwilliger had het dikwijls laten doorschemeren. Subtiel maar onmiskenbaar. Je stak je uren echt niet ergens in zonder iets terug te verlangen. De organisatie begreep dat natuurlijk ook wel. Daarom kreeg de vrijwilliger een eigen naambordje dat hij te pas en te onpas opspeldde, een T-shirt met het logo van de organisatie en vrije toegang tot alle exposities en voorstellingen. Maar ja, dat was gewoon niet genoeg. De vrijwilliger, die niet alleen zijn vrije tijd maar … Lees verder De vrijwilliger
