Categorie: Verhalen
-
De bril
De stad weerspiegelt in Muriël’s potten van brillenglazen. Of zij altijd zo schaapachtig uit haar ogen kijkt. Of zij altijd fluimen van de brug spuugt. Sinds ik me kan heugen word ik ongemakkelijk van brillen. De grote monturen vind ik erger dan de kleine. Evengoed geldt voor alle brillen dat ze de ogen op een…
-
Blootbuikje #1 – De mooiste
Blootbuikje staat in een pashokje en dan valt het haar voor het eerst op. Ze drukt haar buik tegen de spiegel, kijkt zichzelf diep in de ogen en zegt: ‘Ik ben de allermooiste.’ Dat wordt haar niet in dank afgenomen. ‘Dat mocht je willen!’ roept een stem uit een ander hokje. ‘Ja, dat mocht je willen!’…
-
De klok
Ik zag haar op de rommelmarkt. Daar stond ze zelfingenomen te glanzen, op het snollige af. Alsof er geen andere klokken bestonden, alsof het zonlicht altíjd vanuit deze hoek en met deze intensiteit haar rondingen accentueerde. De verkoper speelde het spelletje sluw mee. ‘Zestig seconden tikt ze per minuut gemakkelijk weg’, pochte hij. Ik had…
-
Vertraging
We draalden wat en sloften wat en hoestten wat. We zuchtten wat en keken wat en wezen wat. We klierden wat, we schopten wat, we dronken wat. We lachten wat, we aten wat, we kuchten wat. We zwaaiden wat, we zaten wat, we kochten wat, we stonden wat. We leunden wat, we praatten wat, we…
-
De koffer
Zij. Zij vindt het tijd worden dat ze elkaar ontmoeten. Dat heeft ze heel puntig geformuleerd in haar laatste brief. Om voor de dwingende toon te compenseren heeft ze om zijn naam [in het briefhoofd en ergens halverwege] en om haar naam [onderaan de vierde pagina] kussen geplakt. Met haar eigen lippen. Hij heeft ooit…
-
Vereniging van eigenaren
We waren laat, zodat toen we binnenkwamen alle goede plekken bezet waren. ‘Je kunt op deze harde houten stoel gaan zitten’, zei de gastheer, ‘of tussen deze twee onverschillige jongemannen op de bank.’ Ik koos voor de onverschillige mannen. Toen ik me tussen hen in liet zakken, zag ik vanuit mijn ooghoeken dat ze verder…
Wodka na de mosterd 