Sinds de zomer schrijf ik haiku’s en senryu’s. Dit zijn er een paar. Ik orden ze niet – zoals Japanners dat doen – op seizoen. Ik laat ze gewoon waaien.

Een grijze dag, de
uitlaatgassen blijven op
longhoogte hangen.

Er is bezoek.
We eten kletskoppen
en zwijgen.

De huid van oma,
zag ik, lijkt op de flensjes
die ze ’s zondags bakt.

Twee stengels bleek-
selderij, uit het hart van
de stronk, in boogjes.

(readymade uit een kookboek)

---

---

Twee eenden op het
platte dak. Hij staat op de
uitkijk, zij eet mos.

Parmantig als een
oude man, de gans in de
berm, op het dijkje.

Oh, de moeizame
tred van een eland op weg
naar zijn voederbak.

Lange haren en
de takken van een treurwilg
en de wind, de wind.

Hoorde in de nacht
een diertje onder het bed.
Lustig smakte het.

To pluk or not to
pluk deze klaproos voor het
meisje down the street.

Woedend een slaappil
nemen, woedend wachten op
de slaap, echt woedend.

Alsof een leger
witte soldaten zwijgend
door de lucht marcheert.

---

Hijskranen wijzen
als kompasnaalden naar het
noorden, het zuiden.

Oude man (hoed +
stok) spuugt over de reling
van ’t Zuiderterras.

Staand voor het raam dronk
ik een flat white, met uitzicht
op een witte flat.

Op het fietspad van
de Frankrijklei zomaar
een losse vleugel.

De huisjes in de
stadstuin lijken bij volle
maan op grafzerken.

---

In de handdoek die
een moeder dichthoudt kleedt een
jongetje zich om.

De jongen waaraan
het zand blijft kleven en de
blikken van de meisjes.

Vlieger in de vorm
van een schip en daarachter
een schip, op de zee.

Boven een meisje
met spierwitte wenkbrauwen
cirkelen meeuwen.

---

Een haiku schrijven
is een bonsaiboom snoeien
maar dan op papier.

De hele zomer
zijn we high on haiku, high
als vogels/vliegers.

Wilde naar buiten
om een haiku te schrijven
maar het regende.

De schrijver doet niets
anders dan proberen bij
zinnen te komen.

---

Ik wil gewoon iemand
met handdoekdroog haar in
een bezemschoon huis.

23/8:
om 23 uur
kort aan je gedacht.

Wat jij zegt is zo zoet
dat je het voor de tandarts
verzwijgen moet.

In elke hand een
borst en zeggen: Ik ben ver-
dwaald in de bergen.

---

De haiku in de header

We are twenty
one pilots and
so are you!

is een readymade die ik vond op een brugleuning in het stadspark in Antwerpen. Ik lees hem zelf het liefst op de maat van I’ve got 99 problems but the bitch ain’t one van Jay-Z.

 

Meer over haiku

Ik verdiepte me een zomertje in haiku. Lees wat ik ontdekte.

Haikukaraoke

Bekijk mijn stop-motion haikukaraokevideo (leuk voor feesten, verveling en partijen).