Spring naar inhoud

Wodka na de mosterd

Verhalen, stiftgedichten & taalgrapjes

  • Projecten en performances
    • B(r)oekje
    • Cursus Portretschrijven
    • Kleur je oma (of opa)
    • Haikukaraoke
    • Planten / Stiftgedichten
    • Ouderen en verhalen
  • Teksten
  • Publicaties
  • In de media
  • Contact
Verhalen

Wat als er geen vonnis?

Ik stond voor het gerechtsgebouw.
Ik at ijs.
Het vroor.
Ik heb er lang gestaan.
Mijn handen koelden af.
Niemand gaf me straf. Niemand sprak mij vrij.
Het ijs was op, de lantaarns sprongen aan.
Ik heb nog eventjes gewacht.
Toen ben ik weer gegaan.

13/11/201714/11/2017 wodkanademosterdoordeel, schuld, vonnis, vrijheid

Berichtnavigatie

Voorgaande Vorig bericht: De zon komt weer op, maar de dag is om
Volgende Volgend bericht: “Alle bitches helpen” – 2017 in Facebookposts

Je kunt je op me abonneren. :) Je krijgt nieuwe verhalen dan - hup - in je inbox.

Ander werk

www.linkedin.com/in/elske

Fotografie

Gaby Jongenelen Fotografie

Copyright

© Elske van Lonkhuyzen
Follow Wodka na de mosterd on WordPress.com
WordPress.com.