Ik zeg: Dit zijn warmhoudplaatjes. Als jij mij een satelliet stuurt, stuur ik jou een waterpistool en als jij mij twee paperclips stuurt, stuur ik jou een duikplank. Je oor is een wensput waar ik boven hang, wachtend op echo. Ik ben even bang om niet als om wel te bestaan, ook al zijn het niet perse de beste zwemmers die zwemmen in de beste-zwemmersbaan.

Dat ik je van grote afstand een piepklein spiegelei voor kan zetten vervult me met immense vreugde. The world is our oyster. Ik maak een replica van mijn leven zodat we poppenhuisje kunnen spelen. De spiegelneuronen vuren, het koffiekannetje maakt overuren. We kunnen hier een tafel dekken, we kunnen hier de krant openslaan. Waar gemaakt wordt, wordt nagemaakt. Waar gedaan wordt, wordt nagedaan.

De oester opent haar kleppen, begint te praten. Zegt dat rood weten iets anders is dan rood ervaren. Dat een waterijsje weten nooit de pijn in je tanden kan evenaren. Zegt dat er geen plaatje is voor trouw, voor net te lang een hand vasthouden, voor wat er wel én niet is, voor ik mis je/tu me manques/aan mij ontbreken, voor lang wachten, voor vergeven. Er is wel een plaatje voor refresh, maar geen refreshknop voor je leven. Ze vraagt: Wat staat er op het spel in dit universum waar een hart even groot is als een ballon als een confettikanon als de maan? Een universum waar je de zon als een tennisbal weg kunt slaan?

 

---

Illustrator Phi-Yen Phan studeerde af met een reeks emoji speciaal om te flirten. Een aantal schrijvers kreeg een setje van drie emoji en schreef daar een tekst bij. Ik kreeg een waterput een tong en een oester. Bekijk meer werk van Phi-Yen.