Ik droeg mijn kromme vingertjes bij me als kinderen. In een hangmatje van een mitella, alle vijf. De uiteinden waren blauw omdat het gips te strak zat. De dokter zei: ‘We weten niet of ze het allemaal gaan redden. Moest u kiezen, welke zou u dan houden, welke vier van de vijf?’ Ik dacht lang na maar kon niet beslissen. Kan het gips niet wat losser, wilde ik vragen maar de dokter was mij voor. Hij zei: ‘De voorraad gips is op. Wil de genezing inzetten, dan moeten we het zo laten. Laat ze maar rusten die vingers. Misschien is kiezen niet nodig.’